" ေမေမ "

အေမ့ေကာင္းကင္..... သူရင္ခြင္
ဘယ္သူယွဥ္လို့ရပါ့မယ္.....
အေမ့အျပံဳး....သူ့နွလံုး.....
ဘယ္တုန္းကမွ....မေပ်ာက္ကြယ္.....
အေမလမင္း....ျပိဳင္သူကင္း.....
အလင္းဘယ္သူယွဥ္ပါ့မယ္......
အေမ့အျပံဳး သူနွလံုး....
အမုန္းဘယ္သုိ့ ရွိပါမယ္.......

အေမသားငယ္ငယ္ကခို၀င္ေနတဲ့..အေမရင္ခြင္ေလးကိုတမ္းတေနမိတယ္...
ေလာကရဲ့ေလာဘသားေကာင္ေတြျကားမွာ...အေမခ်စ္တဲ့သားတေယာက္..
ရုန္းကန္ရင္းအေမရွိတဲ့ဟိုးအေ၀းကေနရာေလးကိုမွန္းေမွ်ာ္တမ္းတေနမိတယ္ေမေမ..
အေမေက်ြးဖူးတဲ့ထမင္းလုပ္ေတြ...အေမတိုက္တဲ့ေရေလးတခြက္ကိုအခုသားမက္ေမာလိုခ်င္တယ္...
ေမေမ


အေမေက်ြးတဲ့ထမင္းလုပ္ကအခုေတာ့သားနားလည္ေနပါျပီ...
ေလာကရဲ့ျကမ္းတမ္းမွု့ေတြခါးစီးခံရင္း..ရွာေဖြေက်ြးတဲ့ထမင္းလုပ္ရဲ့....
တန္ဖိုးကိုသားသိေနပါျပီေမေမ.....

အေမရဲေက်းဇဴးတရားေတြကိုနာလည္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့....
သားကအေမနဲ့ေ၀းရာကိုေရာက္ေနျပီေလ.....
ျမင့္မိုရၤေတာင္ျကီးဘယ္ေလာက္ျကီးျကီး....လူျဖစ္ေအာင္နို့ရည္တိုက္ေက်ြးတဲ့.....
အေမရဲံနို့ရည္တစက္ေလာက္ေတာင္တန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္ဘူး......


သားတေယာက္အေမကိုလြမ္းရင္...ေလာကရဲံခါးသီးမွဳေတြကိုရင္ဆိုင္ရခ်ိန္တိုင္း...
အေမရဲ့ပံုရိပ္ေလးနဲ့ပဲ....နွစ္သိမ့္ရင္း...အေမေက်းဇူးတြက္...သားရုန္ကန္ေနဆဲပါေမေမရယ္....


.အေမတမ္းတ...လြမ္းတဲ့ည...ေရတြက္မရျပီ.....
လြမ္းရလြန္းလို့...ေရႊရင္ဆို ့....ဘယ္သို့ေမ်ွာ္ရမည္.....
ေမ်ွာ္သာေမွ်ာ္ေတြး...လာဖို့ေ၀း...ခက္ေရးျကံုရျပီ.....