”“ ကုိယ္က်င့္တရား "

ဒီကမၻာမွာ  က်ေနာ္ဟာ  အေပ်ာ္ရြင္ဆုံး လူတစ္ေယာက္ေပါ့ဗ်ာ။

 ဘာလုိ့လဲဆုိေတာ့  က်ေနာ္မွာ လိမၼာယဥ္ေက်းတဲ့ ခ်စ္စဖြယ္ ခ်စ္သူေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ေလ။ 
က်ေနာ္နဲ့ က်ေနာ့္ ခ်စ္သူေလးဟာ ခ်စ္သူေတြ အျဖစ္နဲ့  တနွစ္တာကာလကုိ  ျဖတ္သန္းျပီတဲ့ အခါ
မွာေတာ့ လက္ထပ္ဖုိ့  ဆုံးျဖတ္လုိက္ႀကတယ္။ အဲ.. အစစ အဆင္ေျပာေခ်ာေမြ့ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကုိ 
ဒုကၡေပးေနတာ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ဗ် ၊ အဲဒါကေတာ့ .. က်ေနာ့္ခ်စ္သူရဲ့ ညီမေလးေပါ့ဗ်ာ။ သူက 
အသက္က ၂၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးရယ္ ။ လွပေက်ာ့ရွင္းတယ္ ၊ ဆြဲေဆာင္မွဳရွိတယ္ ၊ ပြင့္လင္း ရဲတင္း
တယ္ ၊ 


   ျပီးေတာ့  ၀တ္လုိက္ျပန္ရင္လဲ  ကုိယ္က်ပ္အကၤ် ီးနဲ့  စကပ္တုိတုိနဲ့ ၊ အိမ္မွာေနရင္းဆုိရင္ေတာ့ဗ်ာ
ကုိယ္က်ပ္အက်ီကုိ ၀တ္တာက  အတြင္းခံ ဘရာစီယာေတာင္ မပါဘဲ၀တ္တာဗ်။ သူတုိ့ အိမ္ကုိ သြား
လည္တုိင္း ျမင္ေနရတာ ။ မခက္လားဗ်ာ။ 

မေလးရွားမွာ ခဏတာေတြ့ဆုံျခင္း ရန္ကုန္သူနဲ့ မာန္ေအာင္သား အခ်စ္ဇာတ္လမ္း

ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ေလးနဳိင္  ေကေအလ္( KL )  ကုိ ေရာက္ေန၍  .ျမန္မာဆိုင္ကတဆင့္ ကၽြန္

ေတာ္ကုိ ဖုန္းျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္နဲ့လွမ္းေခၚေန၍ ကၽြန္ေတာ္ ဖုန္းကုိ လွမ္းကုိင္လုိက္သည္မွာ ဟဲလုိ ..friend

(့how are you ) ဒီလုိပဲ နဳတ္ဆက္ျပီးေတာ့  ငါ ၀င္းကိုနဲ့တူတူ ျမန္မာဆုိင္မွာဘီယာဆြဲေနတယ္ကြာ .သူနဲ့မ

ေတြ့တာႀကာျပီဆုိေတာ့ အလြမ္းေျပ ဘီယာနဲ့ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးျပီး  ေျဖေဖ်ာ္ေပးရဒယ္ေလ...ေဟ့ေကာင္ေရ

  မင္းလည္း အခုလာခဲ့ေနာ္ ငါ့တုိ့ေတြ ေစာင့္ေနမယ္ ၊မလာရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူးမွတ္ ၊ မင္း၀င္းကုိနဲ့စကား

ေျပာလုိက္အုံး ဒီေကာင္လည္း အတင္းအားတမ တကယ္လာခဲ့ေနာ္ မလာရင္ တကယ္သတ္မယ့္အတုိင္း လာျဖစ္ေအာင္လာခဲ့ပါဆုိတာေဒးပဲ ဒီစကားေတြကိုဘဲ ဆက္ကာဆက္ကာ ေျပာေနမိသည္ ၊ ေအးပါကြာ

လုိ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း လာခဲ့မယ္ဟု ကတိေပးလုိက္မိသည္ ၊  .၀င္းကုိက  လုပ္ခ်လိုက္ေသးတယ္ ငါ့ကိုကြာ

တဲ့  ေဆာ္ေတြ  ၀ုိင္း၀မ္းခ်ဴေနႀကလို့  ထုိင္ရမွာလုိ ၊ ထရမွာလုိ  ျဖစ္ေနတယ္ ၊ ငါ့မေနတတ္ေတာ့ဘူးတ့ဲ ၊ .

 ( ေအာ္  ၀င္းကိုသည္ အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ေနႀကေတာ့လည္း  နည္းနည္းေလးေတာ့အႂကြားမသ

န္ဘဲ မေနနဳိင္ပုံေပါက္၏..   )

အထီးက်န္ အလြမ္း

ညက တိတ္ဆိတ္လွသည္။ ေႏြညမို႔ထင့္။ အခန္းတြင္း၀ယ္ ပန္ကာ လည္သံက တ၀ီ၀ီ ျမည္ေနသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ထြက္ေပၚလာသည့္ အိမ္ေျမႇာင္ စုတ္ထုိးသံက တိတ္ဆိတ္ေသာ ညမွာ က်ယ္ေလာင္ ေနျပန္သည္။ ေအာက္ဆီဂ်င္ ပုိက္မွ စီးဆင္းေနသည့္ ေလကိုရွဴကာ မုိးႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက် ေနသည္။ မေန႔က ေန႔လယ္ခင္း ကတည္းက နာက်င္ေအာ္ဟစ္ ညည္းညဴ ေနရ၍ပင္ ပန္းလွၿပီထင့္။ အိပ္ပါေစေလ။ ေဆးအရွိန္ႏွင့္ မုိးသက္သာစြာ အိပ္ေပ်ာ္ ေနမည္ဆုိလွ်င္ သူေက်နပ္ ေနသည္။

''ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ) - ခ်စ္သူနဲ႔ ေ၀းရတဲ့ကံ''

ေမာင္လွမ်ိဳး ၀တၳဳေတြကုိဘဲ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္တင္ေနတယ္ဆိုျပီေတာ့ မေျပာႀကပါနဲ့ တကယ္ေကာင္း
ပါတယ္၊  ႀကဳိက္ခဲ့တာလည္း ခါခါ ၊  ဖတ္ခဲ့တာလည္း မ၇ည္တြက္နုိင္ပါ ၊ ဆုိသလုိပဲ ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ
လည္းဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္ ၊  အခ်စ္၀တၳဳေတြမွာ  ဘာသာေရးဇာတ္လမ္းေလးေတြ ထည့္ေပးတာေႀကာင့္
ေမ့ေပ်ာက္၍ မရနဳိင္ခဲ့တာ ဆရာေမာင္လွမ်ဳိး ၀တၳဳစာအုပ္ေတြပါ .. .. စကားလည္း၇ွည္လုိက္တာ  သူ
တုိ့ေတြ စိတ္ဆိုးေနအုံ့မယ္ ၊ ေအာက္မွာ ယူလုိက္ေတာ့ .free ေပးေနပါတယ္ဗ်ာ .. အားလုံးေပ်ာ္ရြင္ နဳိင္ေစ


သူငယ္ခ်င္းတုိ့ေရ ...ကုိယ္ကေတာ့ ေဒါင္းဆြဲလုိက္ျပီ

 








 အခ်စ္သီဆိုရာသီခ်င္း-ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)

ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ) - ခ်စ္သူနဲ႔ ေ၀းရတဲ့ကံ                                                 

ေမာင္လွမ်ိဳး-အသည္းႏွလံုး၏ေၾကျငာစာတမ္း                                                  

 ထပ္ဆင့္ အလြမ္းႏွင့္ရင္တြင္းဖြဲ႔ ေ၀ဒနာမ်ား
 



ေမာင္လွမ်ိဳး-လက္ခုပ္မိုး




ေမာင္လွမ်ိဳး-ေဒါက္တာနတ္အိုးကြဲႏွင့္ စိတ္၏ အပုိင္းအစမ်ား
 



ေမာင္လွမ်ိဳး-အလြမ္းျဖင့္သီကံုးေသာ အခ်စ္၏ေက်ာက္စာေဟာင္း   

ေမာင္လွမ်ိဳး (ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)

         

             ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ အဖတ္အျဖစ္ဆုံး ၀တၳဳေတြထဲမွာ ဆရာ ေမာင္လွမ်ုိဳးစာအုပ္ေတြ

သာအဓိကပါ၀င္ျပီး ၊ အႀကဳ္ိက္ဆုံးလုိ့လည္း ေျပာရမွာလုိျဖစ္ေနျပီ ၊ ဟီဟီ.. အဲဒါနဲ့ ကၽြန္
ေတာ္ရဲ့ အိမ္ေလးမွာ အမွတ္တရေလးျဖစ္ေအာင္  သိမ္းဆဲထားခ်င္တာေႀကာင့္ေရ .. 

ဆရာ ေမာင္လွမ်ိဳး (ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ) ရဲ႕ ဝတၱဳေလးေတြကို ရသေလာက္ေလးကုိ စုစည္း

ၿပီးတင္ေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ေဒါင္းေလာ့ခ်ၿပီး သိမ္းထားခ်င္သူေတြအတြက္ ေဒါင္းေလာ့

လင့္ေလးေတြ တစ္ခါထဲ ခ်ိတ္ေပးထားပါတယ္။ ဆရာရဲ႕စာအုပ္ေတြက ရွာရတာနဲနဲခက္

ေတာ့ သိပ္အမ်ားၾကီးတင္မေပးႏိုင္တာေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒီမွာပဲ ဖတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္

စာအုပ္အမည္ေလးကို ကလစ္ၿပီးဖတ္ႏိုင္သလို ေဒါင္းခ်င္တဲ့သူေတြကလဲ ေဒါင္းေလာ့

ဆိုတဲ့ ပံုေလးကို ကလစ္ၿပီးေဒါင္းေပါ့ေနာ္။ အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရြင္ၾကပါေစ....ဗ်ာ။

(၁) အခ်စ္သီဆိုရာ သီခ်င္း 

                                                  


(၂) ထပ္ဆင့္အလြမ္းႏွင့္ ရင္တြင္းဖြဲ႕ေဝဒနာ

ရင္ထဲမွပဲ ခ်စ္ေနပါရေစ.......

ဂ်ဴတီကုတ္အျဖဴေရာင္ေလးကို ၀တ္ဆင္ျပီး ကၽြန္ေတာ္မွန္ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္သည္။  ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ျဖဴ၀င္းေသာ အသားဟာ ဒီကုတ္ေလးနဲ႕ အလြန္လိုက္ဖက္ေနျပီး နားၾကပ္ကေလးႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ျပီ။ ကၽြန္ေတာ္ အတက္ခ်ီေက့စ္ေလးကို ဆြဲျပီး အိမ္ေရွ႕သို႔ထြက္လာခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကားျပာေလးကို ေျဖးညင္းစြာ ေမာင္းႏွင္ရင္း ကၽြန္ေတာ္တာ၀န္စက်မည့္ ေဆးရံုသု႔ိ ထြက္ခြာလာခဲ့သည္။ ကားကို ကမ္းရိုးတန္းလမ္းအတိုင္းေမာင္းႏွင္လာရင္း ပင္လယ္ေလကို တ၀ရွဴမိသည္။ ၾကည္လင္ျပာႏွမ္းေနေသာ ပင္လယ္ျပင္ကိုၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ ဆို႔ႏွစ္မိသည္။ အလြမ္းေတြက ႏွလံုးသားဆီသို႔ ဦးတည္လာျပန္ျပီလား...။

ကၽြန္ေတာ့္အာရံုမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႕ ႏြယ့္ကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ့္ငါးႏွစ္ခန္႕က ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ နယ္ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕မွာေပါ့.....။

အခ်စ္ဆိုေသာ.

ဖ်တ္ကနဲ စိမ္းလာေသာ သူ႔နစ္ေလးကို ျမင္လိုက္ေတာ့ ခိုင္မဲ့ကနဲ ျပံဳးလိုက္သည္။  

`မဂၤလာပါရွင္။ ရွင္ဒီေန႔လာတာ ေစာသားပဲ..။ ကၽြန္မလည္း ေစာေစာျပန္ေရာက္တာနဲ႕ ရွင့္ကိုေစာင့္ေနတာ`

`အဟား..။ ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ကို တိတ္တိတ္ေလးေမွ်ာ္ေနပံုပဲ..။  ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီေန႔ သြားစရာေလးေတြ ရွိေနတာနဲ႕ ၾကာသြားတယ္..။ ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆို ခင္ဗ်ားညစာစားျပီးေလာက္ေရာေပါ့...။  ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း စားရေတာ့မယ့္ပံုပဲ... ။ `

"' ဆိတ္ကြယ္ရာ အရပ္မရိွေသာ...""

ကၽြန္ေတာ္ဟာ တကယ္ပဲ တဘ၀လံုးပ်က္သုဥ္းသြားျပီလား ဆိုတာကို ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားလို႔ မရေတာ့ပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အရွက္ေတြနဲ႕ ေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္ေအာင္ ခံစားေနရတာပါပဲ... 

၀သန္

၀သန္ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိခဲ့သည္။ `သီဟ` လို႔ေခၚတဲ့ သူနဲ႕ ၀သန္ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ဟိုးငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့..။ အိမ္နီးနားခ်င္း တျဖစ္လည္း မိသားစုခ်င္းရင္းႏွီးကာ သူငယ္တန္းမွ ဆယ္တန္းအထိိလည္း အတူတူေက်ာင္းတက္ဖက္ ျဖစ္ခဲ့သည္။  ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး တစ္ဦးတည္းေသာ သားမ်ားျဖစ္ေနျခင္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကားက ခ်စ္ျခင္းကိုပိုျပီး ခိုင္မာေစခဲ့ေလသလား...။ ညီအစ္ကိုအရင္းလို ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးခဲ့ၾကေလသည္..။

'''အလိုခ်င္ဆံုးျဖစ္ခဲ့ေသာ မလိုခ်င္မႈ '''

`ကလင္..ကလင္...ကလင္....`

ဆူညံစြာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ႏႈိးစက္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္တိုသြားသည္။  မ်က္လံုးကို မဖြင့္ေသးပဲ ႏႈိးစက္ကို ပိတ္လိုက္ရင္း ေစာင္ကုိ ေခါင္းျမီးျခံဳကာ ျပန္အိပ္မည္အလုပ္ ေျခသံမ်ားက အခန္းတံခါးကို ဖြင့္လာ၀င္ေရာက္ လာၾကသည္..။

`မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ။ အခု နံနက္ ၆ နာရီထိုးျပီျဖစ္လို႔ အိပ္ရာထပါေတာ့..။ မ်က္ႏွာသစ္ အိမ္သာတက္၊ ေရခ်ဳိးခ်ိန္ ၄၅ မိနစ္ကြက္တိရပါတယ္။ ၇ နာရီထုိးခါနီး ၅ မိနစ္အလိုမွာ နံနက္စာကို သံုးေဆာင္ျပီး ၇ နာရီခြဲမွာ စတူဒီယိုကို ထြက္ခြာရပါမယ္...။ ..... ..... .... ..`

'' ခ်စ္သူရဲ႕ တံတိုင္း ''

ရက္ေတြ လေတြ အလီလီေျပာင္းလာခဲ့ေပမယ့္ သူမကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ သူမကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ သိပ္ခ်စ္ၾကတဲ့ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ပါသည္။

(၁)

သူမကို ကၽြန္ေတာ္ခဏခဏ ေမးျဖစ္ခဲ့တဲ့ စကားေလး ရွိပါသည္။

`ငယ္.. ေမာင့္ကို ဘယ္တုန္းက ခ်စ္ခဲ့တာလဲ` လို႕ပါ။ အဲဒီအခါ သူမက မ်က္ေစာင္းလွလွေလးထိုးလို႕...

`ေမာင္.. ငယ့္ကို သတိမထားခင္ကတည္းက ခ်စ္ခဲ့တာပါ` လို႕ ဂုဏ္ယူစြာေျဖေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း

`ဟားဟား... လူညာမေလး... ငယ္သာ ေမာင့္ကို မသိခင္ကတည္းက ေမာင္က ခ်စ္ေနရသူပါကြယ္... ` လို႕ အႏိုင္မခံအရႈံးမေပး ျပန္ေျပာတတ္ပါသည္။

'' လသာေသာ ည ''

(၁)
`ေမေမ... သားေသးေပါက္ခ်င္တယ္... လိုက္ပို႕ေပး..`

သံုးႏွစ္သားအရြယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ပါ...။ ရန္ကုန္ႏွင့္ေ၀းရာ နယ္ေဒသမွာမို႕ အိမ္သာႏွင့္ အိမ္ဆိုတာ တကြဲတျပားစီ ထားေလ့ရွိသည္။ ဒီေတာ့ ညဘက္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း အိမ္သာမသြား၀ံ့ပါ..။ ဒါေၾကာင့္ ဧည့္သည္ေတြႏွင့္ စကားေျပာေနသည့္ ေမေမ့လက္ေမာင္းကို ဆြဲေခၚရင္း လိုက္ပို႕ခိုင္းမိသည္။

`ဟာကြာ... ေယာက်္ားတဲ့ကြာ.. အျပင္ေတာင္ တစ္ေယာက္တည္းမသြားရဲဘူး..။ မင္းမွာ ေ×ြးေကာ ပါရဲ႕လား`

အိမ္ေဘးက ဦးေမာင္ပါ..။ ကၽြန္ေတာ့္ကို မထိတထိလွမ္းစေနသည့္ ဦးေမာင္ကို ႏႈတ္ခမ္းမဲ့ျပရင္း ေမေမ့ကို အတင္းဆြဲေခၚလာခဲ့သည္။