ေအးျမတဲ့ ေဆာင္းညမွာ တစ္ေယာက္တည္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္ သူမကုိ ေတြးမိသည္။ ခ်စ္တယ္ ဆုိတဲ့ စကားေတြ စိတ္ထဲက အႀကိမ္တစ္ရာမက ေရရြတ္ေနမိတယ္။ သူမကုိ ေတြးလုိက္မိရင္ ရင္ထဲ ေႏြးေထြးသြားတယ္။ မိမိအေပၚ ဒီေလာက္ထိ စုိးမုိးသူ။
အလုပ္ေတြ လုပ္ေနရင္းနဲ႔ အာ႐ုံပ်ံ႕လြင့္ၿပီး ဆုိရင္ သူမ မ်က္ႏွာေလးက ေျပး၀င္လာ၏။ ၀င္လာေသာ အာ႐ုံကုိ ေမာင္းထုတ္ဖုိ႔ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ မႀကိဳးစားမိ။ ေက်နပ္ၾကည္ႏူးစြာ လက္ခံခဲ့၏။ တစ္ခဏ ခဲြခြါရေပမယ့္ လြမ္းစိတ္ကေတာ့ အတူတူပင္။ တစ္နာရီ၊ တစ္မိနစ္၊ တစ္စကၠန္႔ ခဲြရမွာပင္ ေၾကာက္ရြံ႕လာမိသည္။
အလြန္ေအးတဲ့ ေဆာင္းညမ်ဳိးမွာေတာင္ မိမိခႏၶာကုိယ္သည္ သူမကို ခ်စ္ေနတဲ့ ခ်စ္စိတ္မ်ား စီး၀င္ေန၍ ေႏြးေထြးေနသည္။ မင္းလက္ကေလး ကုိင္ခ်င္လုိ႔ သီခ်င္းကုိ သတိရမိသည္။ သူမ၏ လက္ကေလးကုိ ေႏြးေထြးစြာ ဆုပ္ကုိင္ခ်င္မိသည္။
ေမာင္လွမ်ဳိး ၀တၳဳမွ အေကာင္းဆုံး ရသမ်ား
No comments:
Post a Comment
မွတ္ခ်က္ဤဘေလာ့ေလးထဲကကဗ်ာ၊ဒႆနေလးေတြကုိ က်နေသခ်ာ
ဖတ္ျပီးေသာအခါ၊ရင္ထဲတြင္ေျပာခ်င္စရာမ်ား စကားလုံးေလးေတြရွိလာ
ျငားအံ ေဆြးေႏြးေရးသားေ၀ဖန္အႀကံ ျပဳပါရန္ ေမတၲာရပ္ခံပါသည္။