အခ်စ္ဆိုေသာ.

ဖ်တ္ကနဲ စိမ္းလာေသာ သူ႔နစ္ေလးကို ျမင္လိုက္ေတာ့ ခိုင္မဲ့ကနဲ ျပံဳးလိုက္သည္။  

`မဂၤလာပါရွင္။ ရွင္ဒီေန႔လာတာ ေစာသားပဲ..။ ကၽြန္မလည္း ေစာေစာျပန္ေရာက္တာနဲ႕ ရွင့္ကိုေစာင့္ေနတာ`

`အဟား..။ ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ကို တိတ္တိတ္ေလးေမွ်ာ္ေနပံုပဲ..။  ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီေန႔ သြားစရာေလးေတြ ရွိေနတာနဲ႕ ၾကာသြားတယ္..။ ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆို ခင္ဗ်ားညစာစားျပီးေလာက္ေရာေပါ့...။  ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း စားရေတာ့မယ့္ပံုပဲ... ။ `

သူ႔ရဲ႕ အေျပာေတြဟာ တကယ္ကိုပဲ ရင္ခုန္ဖို႔ေကာင္းလွသည္။  သူစကားေျပာလိုက္တိုင္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ ဘယ္လိုလႈပ္သြားမယ္ဆိုတာကို ခိုင္ေကာင္းေကာင္းၾကီးသိတာေပါ့။  တကယ္တမ္း ခိုင္သာ တျခားမိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ စကားလံုးေတြၾကားမွာ အလွဲလွဲအျပိဳျပိဳ က်ဆံုးသြားမွာ အမွန္ပါပဲ...။ 

ဒါေပမယ့္ ခိုင္ဟာ ခိုင္ျဖစ္ေနျပီးေတာ့ သူဟာ ခိုင့္ခ်စ္သူျဖစ္ေနခဲ့တာကေတာ့ လွပတဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ခုဆီကို ဦးတည္လာႏိုင္စြမ္းမရွိပါဘူး။  ခိုင္နဲ႕သူနဲ႕ လြန္ခဲ့ေသာ သံုးႏွစ္ကာလကတည္းက ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ သူဟာ သိပ္ကိုေခ်ာေမာတဲ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ျပီး သူ႔စကားလံုးေတြ၊ အျပံဳးေတြဟာ သိပ္ကုိဆြဲေဆာင္မႈရွိခဲ့သည္။  ခိုင္က ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးသည့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္။ ဘ၀တိုးတက္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံျခားထြက္ဖို႔ကိုပဲ အျမဲၾကိဳးပမ္းေနသည့္မိန္းကေလး..။  တစ္ဦးတည္းေသာသား ျဖစ္ျပီး မိသားစုႏွင့္မခြဲႏိုင္ေသာ သူႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားမွာေက်ာင္းတက္ရေတာ့မည့္ ခိုင္တို႔ႏွစ္ဦး ခ်စ္လ်က္ႏွင့္ ခြဲခဲ့ၾကရသည္မွာ အခုဆို ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ျပီ။

ေမာင္ဟု ခိုင္က ခ်စ္စႏိုးေခၚတတ္ေသာသူႏွင့္ ခိုင္ဟု ေခၚတတ္ေသာသူတို႔ အေနေ၀းခဲ့ၾကေပမယ့္ ရင္ထဲကအခ်စ္ေတြကေတာ့ ေလ်ာ့မသြားပါ။ ႏိုင္ငံခ်င္းအခ်ိန္ကြာျခားမႈေတြက သူတို႔ႏွစ္ဦး ေတြ႔ဆံုမည့္အခ်ိန္ေတြကို ေလ်ာ့ပါးမသြားေစခဲ့...။ အင္တာနက္မွာသူတို႔ အျမဲခ်တ္ျဖစ္ၾကသည္။ စကားေျပာၾကသည္..။ ရယ္ေမာၾကသည္..။ ဒါေပမယ့္ ခိုင့္ရင္ထဲမွာ သံသယေတြနဲ႕ ေမာင့္ကိုဆံုးရႈံးမခံႏိုင္သည့္ ခံစားမႈေတြက တေန႔တျခားတိုးလာခဲ့သည္..။ စကားေျပာသိပ္ခ်ဳိတဲ့ေမာင္..၊ ျပံဳးလိုက္တိုင္း ပါးခ်ဳိင့္ေလးက ထင္းကနဲျဖစ္ေနတတ္တာေၾကာင့္ မိန္းကေလးေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္လြန္းတဲ့ ေမာင္..။ သူမႏွင့္ေ၀းကြာေနခ်ိန္မွာ ေမာင္တျခားတစ္ေယာက္နဲ႕မ်ား....။ ဘုရား..ဘုရား...။ ဒီအေတြးေတြကို ခိုင္ၾကိဳးစားဖယ္ထုတ္လိုက္ရင္း ေမာင့္ရဲ႕အခ်စ္ကို စမ္းသပ္ဖို႔ စတင္ခဲ့သည္...။ 

ေမမဒီဆိုတဲ့ နစ္ေလးနဲ႕ ေမာင့္ကို စျပီး စကားေျပာခဲ့သည္။  ေမာင္ဟာ သူမကို အရမ္းၾကင္နာလြန္းစြာ တံု႔ျပန္လာသည္..။  တခဏအတြင္းမွာပဲ ေမမဒီဆိုတာကို ေမာင္အရမ္းခင္မင္သြားပံု ေပၚပါသည္..။  ခိုင္မနာလိုစြာ မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲလာခဲ့သည္။ ျပီးေတာ့ ေမာင့္ကိုဆံုးရႈံးမခံႏိုင္ေသာ ေမာင့္ကို အလြန္ခ်စ္ေသာ စိတ္ေတြေၾကာင့္ ပိုလို႔ခံစားရသည္။ ခိုင္ဟာ ေမာင္အဲလိုကစားေနေသာ မိန္းကေလးမ်ားထဲက တစ္ေယာက္ပဲလားလို႔လည္း ေတြးမိလာသည္..။  မေန႔ညက တစ္ညလံုးဒီအေၾကာင္းေတြကို စဥ္းစားရင္  ခ်ာခ်ာလည္ေနခဲ့သည္...။ ေမာင့္ဆီကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ အခါခါရြယ္ခဲ့ေပမယ့္ ေသခ်ာမွေျပာမယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ထိန္းရင္း ေမမဒီရဲ႕ ဒုတိယေန႔ကို ဒီေန႔စခဲ့ေလသည္..။

`ကၽြန္မရွင့္ကို ေမးစရာရွိတယ္..။ ရွင္စကားေျပာလိုက္တိုင္း စကားလံုးေတြဟာ သိပ္ကိုခ်ဳိတာပဲ..။ ဒါဟာ မိန္းကေလးေတြကို ကစားမယ့္အကြက္တစ္ခုပဲလား...။`

`ဟာ.. ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကို အထင္လြဲေနျပီ။ ဒါက ကၽြန္ေတာ့္ေမြးရာပါ ခ်ဳိသာမႈေလ..။ ဘယ္မိန္းကေလးကိုမွ ကၽြန္ေတာ္မကစားခဲ့ဘူး...။ စိတ္လည္းမ၀င္စားဘူး...။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ခင္မင္လာသမွ်ကို ဒီလိုပဲ ေျပာတတ္တာ ကၽြန္ေတာ့္အက်င့္ပါ..`

ေမာင္လိမ္ေနတာဟု ခိုင္တီးတိုးေရရြတ္လိုက္သည္။  တင္းထားသည့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္လာသည္..။ 

`ေၾသာ္..။ အင္း.. ထားပါေတာ့..။ ဒါေပမယ့္ ခဏေလးအတြင္းမွာပဲ ရွင့္ကို ကၽြန္မစြဲလမ္းသြားခဲ့ျပီ..။ ရွင့္အေျပာေတြကို သိပ္ႏွစ္ျခိဳက္သြားခဲ့ျပီ...။ ဒီအတြက္ ရွင့္ဆီက တစံုတခုကို ကၽြန္မေမွ်ာ္လင့္ေနသလားလို႔..`

`ဟာ.. ။ အဲလိုျဖစ္သြားတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...။ တမင္ရည္ရြယ္ျပီး ေျပာခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ..။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခ်စ္သူရွိတယ္...။ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္တယ္...။ သူကလြဲလို႔လည္း ဘယ္မိန္းကေလးကိုမွ စိတ္မ၀င္စားဘူး...`

ခိုင္ တခဏေတာ့ မင္သက္သြားမိသည္။ ေမာင့္ဆီက ဒီစကားေလးကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ တေလွ်ာက္လံုး ခံစားခဲ့ရေသာ ေသာကေတြအားလံုး လြင့္စင္သြားသလိုပဲ...။ ျပီးေတာ့ ေမာင္ဆက္ေျပာတဲ့ စကားလံုးေတြကို ျမင္ရေတာ့ ခိုင္တကိုယ္လံုးေတာင့္တင္းသြားသလိုပင္..

`ေမမဒီဆိုတဲ့ နစ္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူပဲေလ...။ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို ကြယ္ရာမွာ ေျခရႈပ္ေနမလားလို႔ လိုက္စစ္ေနတာေပါ့...။ ခိုင္ရယ္...။ ေမာင့္အခ်စ္ကို မင္းဘာလို႔ မယံုခဲ့တာလဲ...။ ေမာင္တို႔ခ်စ္ခဲ့တဲ့ သံုးႏွစ္ဆိုတဲ့ကာလမွာ မင္းကလြဲလို႔ ဘယ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ စိတ္နဲ႕ေတာင္ ေမာင္မေဖာက္ျပားခဲ့ဘူး..။ မင္းကိုပဲ တဘ၀လံုး လက္တြဲသြားမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာေတြ၊ ျပီးေတာ့ ခိုင္ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ့ ကာလတေလွ်ာက္လံုး တေန႔မွ မပ်က္ပဲနဲ႕ ေမာင္အြန္လိုင္းတက္ခဲ့တာေတြ.. ဒါေတြဟာ မင္းေလးကို သိပ္ခ်စ္လို႔ဆိုတာ မင္းဘာလို႔ နားမလည္ခဲ့တာလဲ ခိုင္... ။ သိပ္ရက္စက္တယ္ ခိုင္ရယ္...`

ဟင့္အင္း..။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး..။ ေမမဒီဆိုတဲ့ နစ္ေလးကို သံုးေနတာ ဒီေန႔မွ ႏွစ္ရက္တည္းရယ္...။ ေမာင္သိေနတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး...။ 

`ေမာင္... သိေနတယ္..ဟုတ္လား..။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး..။ ေမာင္ဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ...။ ေမာင့္ကို သိပ္ခ်စ္လို႔ စမ္းၾကည့္တာပါ ေမာင္ရယ္... `

သူ႔ဆီက စကားလံုးေတြ တက္မလာေတာ့ပဲ တခဏျငိမ္သက္သြားခဲ့သည္။ တေအာင့္ေနေတာ့..

`ခိုင္ ေမမဒီဆိုတဲ့ အေကာင့္ကို စဖြင့္ကတည္းက အဲဒီေဘးနားမွာ ေမာင္ရွိေနခဲ့တယ္..။ ျပီးေတာ့ ေမာင့္ကို လာအတ္တာကိုလည္း ျမင္ေနရတယ္...။ ေမာင့္ကို စကားလာေျပာေတာ့ ခိုင္ဆိုတဲ့အမွတ္နဲ႕ပဲ ေမာင္စကားေတြ ေျပာေနခဲ့တယ္..။ ခိုုင္မွန္းသိေနရဲ႕နဲ႕ ေမမဒီဆိုတာကို ေမမဒီလို ေမာင္မဆက္ဆံႏိုင္ဘူး။ ေမမဒီဟာ တကယ္တမ္းေတာ့ ခိုင္ပဲမို႔လို႔ ခ်ဳိခ်ဳိသာေျပာခဲ့တာ ေမာင္မွားလားဟင္...။ ျပီးေတာ့ ......`

သူ႔ဆီက စကားလံုးေတြက တ၀က္မွာပဲ တန္႔သြားခဲ့သည္။ ခိုင္ထိတ္လန္႔တၾကား အခန္းကို ပတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ မည္သူမွ် မရွိ..။ ခိုင္တစ္ေယာက္တည္းပါ...။ ရုတ္တရက္ အေတြးတစ္ခု ေခါင္းထဲကို ၀င္လာသည္။ မိုက္ကနဲျဖစ္သြားျပီး ရန္ကုန္ကို ခိုင္အျမန္ဖုန္းေခၚလိုက္မိသည္..။ 

ေမာင့္ေမေမဆီက ၾကားလိုက္ရသည့္စကားတစ္ခြန္းကို ခိုင္မယံုၾကည္ႏိုင္ပါ...။ ေမာင္မေန႔ကပဲ ကားအက္ဆီးဒင့္ျဖစ္ျပီး ဆံုးသြားခဲ့ျပီတဲ့...။ ဟင့္အင္း...။ ညာတာ... မျဖစ္ႏိုင္ဘူး..။ ေမာင္နဲ႔ ခုနေလးတင္ပဲ စကားေျပာေနခဲ့ေသးတာေလ...။ ဟင့္အင္း.. ေမာင္.. ေမာင္ေသတယ္ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး...။ ေမာင္္္္္................

ခိုင္ေသြးရူးေသြးတန္း အခန္းထဲပတ္ေျပးေနေလသည္။ ခုတင္ေအာက္ ေမြ႔လ်ာေအာက္ အားလံုးမက်န္ လိုက္ရွာသည္။ မည္သူမွ် မရွိပါ...။ ဟင့္အငး္..။ ေမာင္ ခိုင့္ဆီကိုလာသြားတယ္.. ေမာင္ရယ္ ထြက္ခဲ့ပါ..။ ခိုင့္ကို မရက္စက္ပါနဲ႕....။ ေအာ္ဟစ္ငိုယိုရင္း ခ်တ္ပံုးထဲမွ ေမာင့္ဆီကို စာေတြ အဆက္မျပတ္ရိုက္ထည့္လိုက္မိသည္..။  ေမာင့္ဆီကေတာ့ ျငိမ္သက္ေနဆဲ...။ ေမာင့္နစ္ေလးကေတာ့ အခ်က္ျပမီးေလး စိမ္းမလာေတာ့ပါေလ....။ ခိုင္ကေတာ့ အဲဒီမီးေလး ဘယ္ေတာ့မ်ားစိမ္းလာမလဲဆိုတာကို ေငးေမာေစာင့္စားေနရင္းနဲ႕ပဲ.......။

တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ေလေျပတဲ့လား..။ မုန္တိုင္းတစ္ခုတဲ့လား...။ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာဟာ မျမင္ရျခင္းေတြကို ေဆာင္ၾကဥ္းလာတတ္သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွလံုးသားေတြကိုလည္း တိတ္တဆိတ္ေျခြမြ တတ္ပါသည္..။ ဘာပဲေျပာေျပာေပါ့... အခ်စ္ဆိုတဲ့ အမိုးေလးတစ္ခုေအာက္မွာ ခ်စ္သူေတြရဲ႕ အျပံဳးေလးေတြသာ ထာ၀ရထြန္းေတာက္ေနေစခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ...။